Postać
Bogusław Miedziński 1891-1972

Urodził się 22 III 1891 r., w Miastkowie w pow. garwolińskim. Gimnazjum ukończył w Siedlcach, studiował następnie na Wydziale Chemii Politechniki Lwowskiej i na Studium Rolniczym UJ. Od młodości związany był z ruchem socjalistycznym i działał w Organizacji Bojowej PPS i PPS-Frakcji Rewolucyjnej; był członkiem ZWC i ZS. Po wybuchu I wojny światowej, współorganizował i przewodził Polskiej Organizacji Wojskowej. Od połowy 1915 r. został przeniesiony do służby w I Brygadzie, a następnie znów odkomenderowany do POW, gdzie pełnił najbardziej odpowiedzialne funkcje - m.in. kierował Komendą Naczelną nr 3, działającej na terenach Rosji, Białorusi i Ukrainy. Był członkiem „Konwentu A" uważanego za organizację, kierującą całym obozem piłsudczykowskim. Po odzyskaniu niepodległości, pracował w wywiadzie i kontrwywiadzie wojskowym, był oficerem do specjalnych poruczeń ministra spraw wojskowych i zastępcą generalnego adiutanta naczelnego wodza. Należał do grona najbardziej zaufanych współpracowników Józefa Piłsudskiego, a od 1937 r. Edwarda Rydza-Śmigłego. Był wieloletnim parlamentarzystą z ramienia PSL „Piast", PSL „Wyzwolenie" i BBWR, pełnił funkcję ministra poczt i telegrafów (1927-1929), był wicemarszałkiem Sejmu a następnie (1938-1939) marszałkiem Senatu. Współtworzył deklarację polityczną OZN. Prowadził bardzo aktywną działalność publicystyczną na łamach Kuriera Porannego oraz Głosu Prawdy a w latach 1929-1938 był redaktorem naczelnym Gazety Polskiej. Od 1939 r. przebywał na emigracji, w 1947 r. zamieszkał w Anglii. Zmarł 8 V 1972 r. w Londynie. Główne prace: Zbiór znaczących artykułów Wczoraj - dziś -jutro, Warszawa 1938.