Urodził się we Lwowie, w 1920 r. jako żołnierz-ochotnik wziął udział w wojnie polsko-bolszewickiej. W 1921 r. był sekretarzem Związku Polskiej Młodzieży Akademickiej w Krakowie; korespondent „Słowa Polskiego”, „Głosu Narodu”, „Gońca Krakowskiego”, „Kuriera Poznańskiego”, „Gazety Warszawskiej”, redaktor naczelny „Trybuny Narodowej” i „Słowa Polskiego”; w 1928 r. doktor filozofii na UJ i prezes Obozu Wielkiej Polski w Małopolsce Wschodniej, prezes stowarzyszenia tzw. Brygidkarzy tj. działaczy narodowych aresztowanych za akcje polityczne we Lwowie. Od 1934 r. tworzył Związek Młodych Narodowców, a w 1935 r. założył we Lwowie tygodnik „Akcja Narodowa” i został redaktorem naczelnym „Dziennika Polskiego”. W 1939 r. otrzymał Złoty Krzyż Zasługi. W czasie II wojny światowej brał czynny udział w walce konspiracyjnej z Niemcami. W okupowanej Polsce redagował „Słowo Polskie” i „Przegląd Polityczny”, który był organem Obozu Polski Walczącej. Uczestnik powstania warszawskiego, gdzie redagował „Żołnierza Starego Miasta”. Po powstaniu osiedlił się w Krakowie, a następnie uciekł przed sowietami do Niemiec. Po wojnie założył Syndykat Dziennikarzy Polskich w Niemczech, a w 1949 r. przeniósł się do USA, gdzie został prezesem byłych żołnierzy AK w USA, organizował Ligę Niepodległości Polski, a w latach 1953-1955 był członkiem Rady Jedności Narodowej w USA. W 1958 r. powrócił do Polski, gdzie został współpracownikiem Departamentu I MSW.