Postać
Ignacy Paderewski 1860-1941

Urodził się 18 listopada 1860 r. w Kuryłówce na Podolu. Kształcił się w Instytucie Muzycznym w Warszawie, po jego ukończeniu pracował w nim jako nauczyciel. Dzięki wsparciu Heleny Modrzejewskiej kontynuował naukę w Wie­dniu. Zdobywszy uznanie, koncertował na całym świecie, wielkie sukcesy odniósł zwłaszcza w Stanach Zjednoczonych, gdzie zamieszkał w 1913 r. (wcześniej mieszkał m.in. w Szwajcarii). Tam działał na rzecz niepodległości Polski. W czasie I wojny światowej stworzył z Henrykiem Sienkiewiczem Szwajcarski Komitet Generalny Pomocy Ofiarom Wojny w Polsce, agitował w sprawie polskiej w czasie swoich amerykańskich koncertów, przekonywał do jej wsparcia czołowych polityków, m.in. prezydenta Woodrow Wilsona. Po powołaniu Komitetu Narodowego Polskiego został jego przedstawicielem w Stanach Zjednoczonych. Uczestniczył w paryskiej konferencji pokojowej. Był drugim premierem niepodległej Polski (od stycznia do grudnia 1919 r.). Następnie pełnił funkcję delegata Polski do Ligi Narodów. Zajmował krytyczne stanowisko wobec rządów sanacyjnych i działał w opozycji, m.in. współtworząc Front Morges. Podczas II wojny światowej był honorowym przewodniczącym Rady Narodowej – namiastki polskiego parlamentu na emigracji. Zmarł 29 czerwca 1941 r. w Nowym Jorku.