Postać
Juliusz Mieroszewski 1906-1976

Urodził się 3 lutego 1906 r. w Krakowie, dzieciństwo spędził w Limanowej, uczył się w gimnazjum jezuickim w Chyrowie i gimnazjum klasycznym w Nowym Sączu. Od 1929 r. studiował na Wydziale Filozoficznym, a następnie Wydziale Prawa UJ, w latach 1926-31 ekonomię w Wyższej Szkole Przemysłu i Handlu. Po krótkiej pracy w banku rozpoczął karierę publicystyczną w krakowskich pismach koncernu M. Dąbrowskiego, m.in. w jednej z najbardziej wpływowych gazet – „Ilustrowanym Kurierze Codziennym”, gdzie zajmował się tematyką międzynarodową, szczególnie niemiecką. W odcinkach na łamach tego pisma opublikował dwie powieści. Od 1938 r. korespondent „IKC” w Bukareszcie. We wrześniu 1939 r. musiał opuścić Polskę m.in. z powodu swych artykułów krytycznych wobec Niemiec, przez rok był attaché prasowym ambasady w Bukareszcie. Po likwidacji ambasady, przez Stambuł i Cypr dotarł na Bliski Wschód w kwietniu 1941 r., gdzie wstąpił do Brygady Karpackiej; służył w Referacie Kultury i Prasy. Od 1943 r. pełnił tę samą funkcję w II Korpusie, współredagując pisma „Parada”, „Ku wolnej Polsce” i „Orzeł Biały”, zawarł wówczas znajomość z J. Giedroyciem. Po wojnie i demobilizacji, w grudniu 1946 r. opuścił Włochy i od 1947 r. zamieszkał w Londynie, nie opuszczając już Anglii i nie utrzymując szerszych kontaktów z tamtejszą emigracją. Początkowo współpracował z „Wiadomościami”, „Orłem Białym”, od 1949 z paryską „Kulturą”, zostając w 1950 r. jej stałym korespondentem (jako „Londyńczyk”). Popularyzował koncepcje ewolucjonizmu systemu komunistycznego, konieczności wsparcia jego wewnętrznych przemian i sił demokratycznych wyłanianych w kraju oraz potrzeby współpracy z narodami zniewolonymi przez sowiecki komunizm – szczególnie wschodnimi sąsiadami Polski, domagając się w związku z tym wyrzeczenia się przez Polaków ziem wschodnich na rzecz Litwinów, Białorusinów i Ukraińców. Tłumacz 1984 G. Orwella i Nowej klasy M. Dżilasa, autor Ewolucjonizmu (1964), Politycznych neuroz (1967), Modeli i praktyki (1970) i Materiałów do refleksji i zadumy (1976). Zmarł 21 czerwca 1976 r. w Londynie.