Władysław Konopczyński urodził się 26 listopada 1880 r. w Warszawie, w rodzinie powstańca styczniowego. Już od czasów gimnazjalnych aktywnie uczestniczył w rozmaitych kółkach pomocowych i samokształceniowych, a jako piętnastolatek napisał swój pierwszy skrypt z historii. Ukończył prawo na Uniwersytecie Warszawskim (1899-1904), uzyskując tytuł kandydata nauk na podstawie pracy Przyczynki do kwestii powstania liberi veto. Kontynuował studia na historii (Uniwersytet Lwowski, 1907-1908) i pod kierunkiem Szymona Askenazego został wypromowany na doktora. Po obronie doktoratu pracował przez pewien czas jako nauczyciel historii VI Gimnazjum w Warszawie i prowadził wykłady w Towarzystwie Kursów Naukowych. W 1911 r. habilitował się na Uniwersytecie Jagiellońskim (Polska w dobie wojny siedmioletniej) i podjął na tej uczelni pracę jako docent. W 1917 r. został mianowany profesorem nadzwyczajnym, a w 1921 r. zwyczajnym. Kierował wtedy Katedrą Historii Polski Nowożytnej i Najnowszej. Angażował się politycznie jako zwolennik Dmowskiego i przeciwnik Sanacji. Z ramienia Związku Ludowo-Narodowego zasiadał w latach 1922-1927 w Sejmie. W czasie wojny, jako dziekan Wydziału Filozoficznego, został aresztowany w ramach Sonderaktion Krakau i – po pobycie w więzieniach Krakowa oraz Wrocławia – ostatecznie umieszczony w Sachsenhausen. Zwolniony w 1940, powrócił do Krakowa i brał udział w tajnym nauczaniu na UJ. Po wojnie poddany wyjątkowym szykanom. W 1948 r. zmuszono go do rezygnacji z pracy na UJ, oskarżając o szowinizm i rasizm. Wydał m.in.: Mrok i świt (1911) Geneza i ustanowienie Rady Nieustającej (1917) Liberum veto (1918) Przyczyny upadku Polski (1918) Dzieje parlamentaryzmu angielskiego (1922) Polska a Szwecja (1924) Stanisław Konarski (1926) Kazimierz Pułaski. Życiorys (1931) Dzieje Polski nowożytnej (1936) Konfederacja Barska (1936-1938) Polska a Turcja, 1683-1792 (1936) Anglia a Polska w XVIII wieku (1947) Fryderyk Wielki a Polska (1947) Kwestia bałtycka do XX wieku (1947) Chronologia sejmów polskich 1493-1793 (1948) Kiedy nami rządziły kobiety (1960)
