Karol Szajnocha (Scheinoka Wtelensky, 1818-1868), historyk polski pochodzenia czeskiego; mimo wychowania w kręgu kultury niemieckiej w trakcie swej lwowskiej edukacji wybrał polskość; za uczestnictwo w organi-zacji konspiracyjnej został uwięziony na półtora roku; w 1852 r. rozpoczął redagowanie “Dziennika Literackiego”, a rok później został kustoszem Zakładu Ossolińskich. Jego praca naukowa i publicystyczna została prze-rwana przez chorobę oczu, w następstwie której utracił wzrok. Napisał m.in.: Dzieje Polski (t. 1-4 1862-64), Historii polskiej ksiąg dwanaście (1880).