Jeden z najwybitniejszych polskich pisarzy i publicystów XX w., antykomunista.
Publicysta, polityk i pisarz historyczny, w okresie międzywojennym czołowy wileński konserwatysta, redaktor dziennika „Słowo”.
Jezuita, pisarz polityczny i religijny, krytyk tendencji reformatorskich połowy XVIII wieku.
Konserwatywny publicysta polityczny, przez lata czołowy autor artykułów poświęconych europejskiej polityce i redaktor dziennika „Czas”.
Filozof i pedagog, związany w II RP z Uniwersytetem Stefana Batorego w Wilnie.
Polityk i publicysta, związany ze środowiskami piłsudczykowskimi.
Czołowy publicysta liberalny w Rzeczpospolitej Krakowskiej, z czasem bliższy konserwatystom.
Pisarz i działacz polityczny, jeden z twórców ruchu narodowo- demokratycznego.
Myśliciel, działacz i publicysta polityczny, związany z nurtami demokratycznymi i patriotycznymi.
Generał dywizji, poeta, krytyk literacki i teatralny, dramatopisarz, w czasie powstania listopadowego minister wojny w Rządzie Narodowym.
Jezuita, filozof, jeden z najwybitniejszych neoscholastyków polskich i czołowy ultramontanin.
Publicysta, polityk, dyplomata, w dobie Sejmu Czteroletniego związany z obozem reformatorskim.
Profesor prawa konstytucyjnego, przed II wojną światową związany z Uniwersytetem Stefana Batorego w Wilnie, po 1945 r. z Uniwersytetem Wrocławskim.